شب که میشود راه گمراه میشود و ظلمات به تاریخ انسانیت لطمه وارد میکند.
خواه نا خواه راهی برای فرار باشد یا نه به سویش میدود
راه خود که تجربه هایی دارد خطوط خود را نمایان میسازد.تحمل قربت و ترس کسی را ندارد
برای خود مسافر خشمگین گرفتار اه و ناله نمیخواهد.غمگین میشود وقتی این حال را در کسی میبیند.
از مردانی که در این جرگه بدند همه انگهکه توانا نبدند
دوست میشد با همه با هر طریق راه میداد به هرکس از یک طریق
نظرش را از دیگرا نمیپرسد.
دل ادمها را میخواند و برای گمراهی شب چاره ها دارد.
